sábado, 20 de febrero de 2016

Mariscal Pardo de Cela

Seino, gustame moito viaxar no tempo sen orden, primeiro: na época dos romanos, despois a Pepe Botella e Felipe VII e agora Pardo de Cela.

A verdade dínme conta que faltame a Idade Media por tratar, xa que xa tratei a Idade Antiga e a Idade Comtemporanea, (sei que non tratei a Idade Moderna por tratar así que esa afirmación no é del todo certa xD)

o tema da GALICIA REBELDE que imos tratar hoxe será o último tema e trata sobre: O MARISCAL PARDO DE CELA.



Este home que vedes na imaxe é o mariscal Pardo de Cela, o último señor feudal de Galiza, agora vouvos contar un pouco a súa historia...

Pardo de Cela era un pequeno noble que foi avanzando pouco pouco na escala social, casouse con Isabel Perez Osorio, e como agasallo da súa boda, o obispo Pedro Rodriguez fixolle un bonito agasallo: nada máis e nada menos que todas a rentas do obispado, é decir moitos Castelos de Galiza.
(tamen o da Frouxeira)

Datas claves; no 1445 morre o obispo xa comentado anteriormente e  no 1474 Pardo de Cela é nombrado mariscal, alcanza entón máis poder político.

Pero as alegrías acabaronse e no ano 1476 os Reis Católicos, xa chegados ao poder, queren dominar a súa zona e destituen ao mariscal para que os reis controlen toda Galicia,




(estes son os Reis Católicos: Isabel de Castela e Fernando de Aragón.

Ante este feito, o marical Pardo de Cela decide refuxiarse no castelo da Frouxeira, pero xunto con outros dous Pedros: Bolaño e outro chamado Miranda,  conseguen unha importante victoria contras as tropas españolas de Fernando de Azuña que foron enviadas por os Reis Católicos, era a primeira victoria do mariscal contra os reis católicos...

Seguian resistindo na fortaleza da Frouxeira, os homes do Mariscal Pardo de Cela estaban debilitados e non saben si podían aguantar máis. Pardo de Cela decide facer unha breve saída da fortaleza e deixa ao seu mando ao Falo de Valadouro, (creo que escribese asi xD) este home deixouse vender...

O capitan Mudarra soubo que Pardo de Cela se fora da fortaleza e aproveitou para negociar co Falo de Valadouro que sobornou cunhas moedas e demais si abandonara a fortaleza, este sabendo que non iban a aguantar moito tempo máis, afirmou e deixou que os homes dos Reis Católicos entraran na fortaleza , o mariscal estaba perdido...



(estes son restos da fortaleza que os homes dos Reis Católicos arrasaron)

Mudarra encontrou ao mariscal e o arrestou, Fernando de Acuña, o gobernador de Galiza según os Reis Católicos,  decidiu condear a morte ao mariscal (aunque non foi consultado por os Reis Católicos) polo tanto a súa muller, Isabel de Castro, correu a ver aos Reis Católicos e informoulles da orde non consultado por eles, os Reis aceptaron o perdón real, Isabel foi correndo a mostrarlle o perdón real aos que ían executar o marical pero, unhas xentes aliadas co obispo de Mondoñedo, que era enemigo do mariscal, a reteron no "Puente del Pasatiempo" e non poido avanzar Isabel, mataron ao mariscal Pardo de Cela, e xa está os Reis Catolicos habían dominado Galiza.




("Puente del Pasatiempo")

Esta historía do mariscal Pardo de Cela é unha lenda e houbo moitas discusións sobre este personaxe importante da Historia de Galiza, aqui unha posible verdade do ABC.

E aquí deixovos un video que conta a historia de Pardo de Cela.

E isto é todo sobre a temática de GALIZA REBELDE.

MOITAS GRAZAS.





martes, 16 de febrero de 2016

UNHA CURIOSIDADE...

Resulta que estaba eu navegando pola Internet cando encontrei unha curiosidade que ten bastante que ver co tema que estamos a tratar:

Primero, os propoño unha cousa, a ver si sabedes o tema principal desta canción ao escoitala..,

O tema ten que ver coa GALIZA REBELDE, e trata o tema NUNCA MÁIS, que aconteceu co afundimento do Prestige (un barco petroleiro) que ao mellor é o seguinte tema que trato aunque o  Mariscal Pardo de Cela chámame bastante a atención. Xa verei.


Volvendo a canción, "Memoria da noite" feita por o grupo galego "Lúar na Lubre" tivo moito exito e foi versionada por moitos grupos, entre eles o grupo de rock español:"Mago de Oz", a canción oficial do NUNCA MÁIS, sen ningunha dúbida.

domingo, 7 de febrero de 2016

Galicia vs Fernando VII (GALICIA REBELDE PARTE 3)

Bueno imos a finalizar a Galicia Rebelde e vamonos ir a unha época relativamente cercana con respecto a anterior entrada. Isto é Galicia vs Fernando VII.



Este home con cara de superioridade é o peor monarca da nosa historia,cando terminou a Guerra de Indenpendencia (orixinada en Galiza) echaron a Pepe Botella e meteron a este monarca español que era fillo de Carlos IV, En Cádiz habían creado una constitución e este home non lle fixo caso a Constitución de 1812 e gobernou con man de ferro, un periodo absolutista onde España perdeu gran parte do seu Imperio en America, xa que todas as colonias se revelaron contra el.

Fernando VII gobernou nun Sexenio Absolutista (1814-1820) este década estuvo chea de suiblevacións contra o absolutismo deste monarca, ao final a de Riego no 1820 deu resultado e empezou o Trienio Liberal que foi rematado no 1823 por a Santa Alianza e a volta de Fernando VII terminando na decada Ominosa.

Vaia os acabo de contar gran parte de historia de España non? Non vos preocupedes que agora mesmo entramos en Galiza...

Estamos no 1815 en pleno Sexenio Absolutista e o personaxe desta historia e o señor Juan Diaz Porlier, este home participou na Guerra da Independencia, este home non é español, nin moito menos galego, naceu na Cartagena das Indias e loitou como xa dixen na Guerra da Independencia. Ao rematar esta el creía que iban a ir pola via constitucional pero non foi así, Fernando VII gobernou de forma absoluta e Juan Porlier enfadouse e fixo cartas en contra do absolutismo e un dos seus amanuenses descubriu estas cartas e  as enviou a os absolutistas (creo) por lo que o encarcelaron ao descubrir o seu  sentimiento liberal.


1 año despois de cumplir condena Porlier ideou un plan para pronunciar en contra do absolutismo, para iso tivo que codearse con persoas de ideoloxia liberal e encontrou a Andres Rojo del Cañizal e eles xuntos idearon un plan de pronunciamiento...

O 19 de Septembro Porlier entra en Coruña a 1 da mañá cos seus homes e consigue dominar toda a zona incluso conseguiu deter ao capitán xeneral desa zona, acto seguido proclama a Constitución de 1812, e sí, PORLIER O CONSEGIU! Coruña era liberal.



(Esta é a bandera de Coruña)

Había que expandir a Constitución do 12 e a liberalización por Galiza e en Ferrol xa se consiguiu xa que tamén houbo un pronunciamiento a favor da constitución e da libertade.

Pero... Santiago xa había tomado cartas no asunto, os absolutistas fixeron unha reunión en Santiago para parar a Porlier e a seu rexime liberal, había que paralo sexa como sexa porque si Galiza volvese liberal poderia ser o inicio da liberación de España (como na Guerra da Independencia)

(22 de Septembro) Resulta que Porlier tomou a decisión de atacar Santiago e expandir aínda máis a súa ideoloxía liberal pero como estaba escurecendo decidiu acampar, ISTO E MOI CONFUSO, ATENCIÓN! Resulta que sucedeu algo extraño, nas unidades de Porlier había unha unidade que tiña a ideoloxía absolutista e lle dixo aos seus líderes que non merecía a pena seguir loitando, os lideres convenceronse e Porlier quedouse sen apoio, Los de Santiago (aos absolutistas) detuvieron a Porlier e as súas tropas e Porlier al perder tantos apoios non poido reaccionar, PORLIER PERDEU.

Porlier foi detido na Carcel Real da Coruña e morreu no 1815. Sen haber conseguido volver a Galiza liberal.




(Estatua de Juan Diaz Porlier, na Coruña)

Sei que esta historia non tivo final feliz pero iso non significa que Galicia se revelase contra o sistema, hai feitos felices (Guerra da Independencia) e hai finales triste (esta historia)

O que quixen dicir con estas entradas é que Galiza non foi un lugar que non pasou nada, xa que ten moitos feitos que crearon unha nova Galiza: A GALIZA REBELDE. E non só os 3 feitos que contei hai máis, un moi recente, no 2002 O PRESTIGE, e moitos máis sen dúbida GALIZA É REBELDE.

MOITAS GRAZAS.




GALICIA VS FRANCIA (2 PARTE DA GALICIA REBELDE)

Antes estuvimos no Monte Medulio, vendo como Galicia resistiase aos romanos ata o final, ben, pois agora viaxamos ao século XIX a ver como Galicia vence a todo un país e orixina a Guerra da Indenpendencia, onde España (comezando por Galiza) consigue echar aos franceses.

Nestes tempos estaba gobernando un rei con pouco caracter político: Carlos IV, este rei tiña tan pouco caracter que lle deixou o seu cargo ao seu válido Manuel Godoy, unha persoa que orixinou o Motin de Aranxuez, asi que poderiamos decir que España non estaba moi ben.

No país de al lado, Francia, estaba acontecendo a Revolución Francesa, que terminou co Imperio Napoleónico, Napoleón era un tipo que quería gobernar toda Europa e expandeuse rapidamente, cando Napoleón intentou conquistar Portugal lle pediu a España poder pasar por as súas terras para poder acceder a Portugal, Francia ao ver a dificultade que estaba pasando España aproveitou para conquistala tamén e matar dous paxaros dun tiro. Aqui comeza a Guerra da Indenpendencia.

Os deixo por aquí unha imaxe de Carlos IV (rei de España) e Napoleón (O emperador de Francia que nos invadiu)



CARLOS IV O DE ARRIBA.



E este é Napoleon.

Ben, Francia invadiu rapidamente España, non tivo ningun problema, e chegou a Galiza no 1808 sen ningunha dificultade, tiñamos un exercito bastante novo e non estaba ao nivel dos franceses, que barreron os portos de Ferrol e Coruña sen dificultade.

Pero en 1809 Galicía volve a ser rebelde, Pablo Morillo un home que era capitán do exercito de voluntarios e que había conseguido moitos éxitos militares: sometendo a Colombia e Venezuela, decide loitar contra os franceses.



(Este é o Pablo Morillo)

Despoís dos nosos fracasos militares, Pablo Morillo decide formar un exercito, voluntarios que podian ser paisanos sen armamentos, basicamente, calquera voluntario para loitar contra os franceses. Chamaronse "División del Miño".

Despois disto aliouse con Cahamuiña que estaba tamen en Galiza, en Vigo intentando defenderse contra os franceses. E eles xuntos foron dispostos a loitar contra os franceses. Primeiro decidiron ir a Vigo, atacaron os galegos aos franceses e aos franceses escaparon a Pontevedra, pero bueno, Vigo estaba liberada.

Foron a cidade de Pontevedra onde refuxiaronse os franceses, e chegaron ao PUENTESAMPAYO, houbo 3 días de loita,, pero, ao final os galegos presionaron tanto aos franceses que Ney, marical francés que ocupou Galiza, mandou aos militares franceses que abandonaran a zona, e os galegos aproveitaron para matar aos soldados franceses rezagados, os franceses asustados pola gran presión de Galiza, vironse obrigados a abandonar Galiza en Xulio de 1809.

Os galegos expulsaron aos franceses da súa zona, e España lle foi seguindo ata que os franceses abandonaron toda España, eso sí, todo este movemento antifrancés comezou en Galiza, outro gran feito da GALIZA REBELDE.

(Para enterarme da historia leín unha noticia do Faro de Vigo e Wikipedia, a partir de eses datos, relatei os feitos según o meu punto de vista)

MOITAS GRAZAS, vemonos pronto con: GALICIA VS FERNANDO VII.












sábado, 6 de febrero de 2016

MONTE MEDULIO (ARRANCA A GALICIA REBELDE)

Comezamos coa temática da Galicia Rebelde e a pregunta é: como comezamos? A respota foi moi meditada e ao final cheguei a conclusión de comezar co comezo: o Monte Medulio onde comezou a rebeldía de Galiza.

Saber onde esta o Monte Medulio é complicado: algúns din que esta en Asturias, outros dín que está en León pero na miña historia estará en Galiza.

Os acordades da historia da primeira entrada:(de min, Pedro e Enrique) ben, pois aquí os deixo a nova entrega das nosas aventuras, esta vez no Monte Medulio.
.


Desperteime,non recordo nada do que aconteceu onte, solo sei que estou; canso, esgotado... Teño un dor de cabeza incrible, Despois de 5 minutos abro os ollos,  o primeiro que vexo é: monte, só monte, todo montañas... estou confuso, non sei como cheguei aquí e menos como podo saír de aqui. Definitivamente encontrome atrapado.

Levantome,corro, salto charcos, esquivo rocas... e ao fin encontro aos meus amigos: Pedro e Enrique, estan durmidos, posiblemente encontranse coma min, os levanto e me preguntan: onde estan, como chegaron aqui e se poden saír de aquí, eu nego e digo que non sei moi ben como poderemos saír de  aqui pero dende logo temos que explorar este lugar se queremos saír.



Despoís dunha gran caminata encontramos un con bastante grande e pensei que se o subimos poderiamos saber onde estamos, máis ou menos, así que subimos e vimos algo extraño: uns homes cunha vestimenta do milenio pasado, estaban creando unha especie de muro de contención ao redor do monte no que estabamos situados,Pedro dixo que esas persoas se parecían aos romanos.

Decidimos averiguar que estaba acontecendo e subimos monte arriba, ao estar cansados non tardamos moito en acampar e continuar o viaxe mañá, asi que iso fixemos, eso si decidimos facer garda por si acaso esos romanos decidían entrar a acabar con nos porque non sabíamos se non habían visto cando subimos a esa roca. Ao final non viño ninguén.


Fixose de día, Recollimos as cousas e fomonos a seguir explorando cara arriba o monte, a medida que ibamos subindo encontramos campos de cultivo, e si roubamos un pouco que nunca ven mal, ao final do día chegamos a cima do monte que sorprendentemente tiña civilización. Decidimos escondernos de eles ata que fose de día, así que acampamos e fixemos gardas como no día anterior.

E foi na garda de Enrique onde un puebleiro acercouse a él, Enrique avisounos: despertamos rapidamente e saimos da tenda para ver o que acontecía, e si había un home cunhas roupas diferentes a dos homes que vimos no inicio da montaña este home : tiña armadura pero non tan boa como a dos romanos e tiña arma pero non tan boa coma a dos romanos.Este era él:




Era raro, empezabanos a falar e o entendíamos, era incrible, o empezabamos a falar nós e tamén nos entendía, sintiase ben XD, Él viu que non tiñamos pinta de castreños entón colleu confianza e ofreceunos unha casa onde durmir, en vez da tenda que por desconocida razón tiña Pedro, así que pudimos durmir nunha casa.

Levantamos pronto, e o castrexo presentounos ao pobo e nos enteramos de todo o que estaba acontecendo:habíamos viaxado no tempo, outra vez, esta vez nos situamos na Idade Antiga, nos tempos do gran Imperio Romano e a súa gran expansión polo mundo. Enrique, moi enterado no tema dixo que nos debíamos situar nos tempos no que o Imperio Romano estaba en Galiza e intentabase expandir toda a súa cultura, eso sí, eliminando a nosa, algúns foronse a cultura romana pero outros preferiron ser fiel a súa cultura e refuxiarse nun lugar onde os romanos non poderían ocupar, ese lugar era este, o monte Medulio.


"Madre mia. coa historieta que me acabas de contar",dixo Pedro. "Pero teño a extraña sensación de haber pasado por esto, asi que aunque parezca de outra galaxia, o mellor dito de outro tempo XD, creote".

Dedidimos axudar aos castrexos coas colleitas e estivemos todo o día: cooperando con eles, comendo con eles, ceando con eles e fumonos durmir onde durmimos o día anteior, ata ahí todo foi normal ata que despertamos, OS ROMANOS HABIAN CONSEGUIDO ENTRAR NO MONTE MEDULIO.






 
Estabamos perdidos, aparte de que empezaba a escasear a comida, os romanos habían conseguido superar o inicio do monte Medulio e xa empezaban a invadirnos, nós estabamos confusos pero os castrexos sabían perfectamente o que facer, non querían morir a máns de romanos e decidiron suicidarse eles mesmos.

Os castrexos empezaron a coller teixos, centenares de teixos e nos deron uns a nós. Nin eu, nin Pedro nin Enrique (aunque tiña unha lixeira idea) sabíamos o que ian facer. Os castreños decidiron comerse os texos e suidicidarse ali mesmo, porque mellor morir eles mesmos que os maten uns sucios romano.( se dieron la muerte con el fuego, la espada y el veneno que allí acostumbran a extraer de los tejos- Lucio Anneo Floro) Nos quedamos abraiados polo que acababa de acontecer,

Cando os romanos chegaron.... DESAPARECIMOS.




Este cartel é o exemplo do Monte Medulio, un monte onde comezou a GALIZA REBELDE, maña viaxaremos ao século XIX onde os galegos resisteronse a cultura dominante, os franceses Polo tanto este primer feito é o primeiro de moitos.

Quero romper o estereotipo de que en Galiza nunca ocorreu nada e que somos a zona máis atrasada de España, Porque cando España culturizouse rapidamente da cultura romana, Nós os galegos resistimos ata o final.

Esta historia, como a primeira, ten banda sonora aqui esta o link, é unha obra que participou no: V Certame Galego de Bandas de Música Populares. 

https://www.youtube.com/watch?v=PwjbTrPekus

Para min, aunque me doy cuenta que tengo un gallego muy malo XD, ha sido un honor descubrir este gran hecho que ha sido la GALICIA REBELDE, seguramente subire nuevas historias de mi, Pedro y Enrique que son las que mas me gustan hacer . MOITAS GRAZAS.



MONTE MEDULIO (ARRANCA A GALICIA REBELDE)

Comezamos coa temática da Galicia Rebelde e a pregunta é: como comezamos? A respota foi moi meditada e ao final cheguei a conclusión de comezar co comezo: o Monte Medulio onde comezou a rebeldía de Galiza.

Saber onde esta o Monte Medulio é complicado: algúns din que esta en Asturias, outros dín que está en León pero na miña historia estará en Galiza.

Os acordades da historia da primeira entrada:(de min, Pedro e Enrique) ben, pois aquí os deixo a nova entrega das nosas aventuras, esta vez no Monte Medulio.
.


Desperteime,non recordo nada do que aconteceu onte, solo sei que estou; canso, esgotado... Teño un dor de cabeza incrible, Despois de 5 minutos abro os ollos,  o primeiro que vexo é: monte, só monte, todo montañas... estou confuso, non sei como cheguei aquí e menos como podo saír de aqui. Definitivamente encontrome atrapado.

Levantome,corro, salto charcos, esquivo rocas... e ao fin encontro aos meus amigos: Pedro e Enrique, estan durmidos, posiblemente encontranse coma min, os levanto e me preguntan: onde estan, como chegaron aqui e se poden saír de aquí, eu nego e digo que non sei moi ben como poderemos saír de  aqui pero dende logo temos que explorar este lugar se queremos saír de aqui.



Despoís dunha gran caminata encontramos un con bastante grande e pensei que se o subimos poderiamos saber onde estamos, máis ou menos, así que subimos e vimos algo extraño: uns homes cunha vestimenta do milenio pasado, estaban creando unha especie de muro de contención ao redor do monte no que estabamos situados,Pedro dixo que esas persoas se parecían aos romanos.

Decidimos averiguar que estaba acontecendo e subimos monte arriba, ao estar cansados non tardamos moito en acampar e continuar o viaxe mañá, asi que iso fixemos, eso si decidimos facer garda por si acaso esos romanos decidían entrar a acabar con nos porque non sabíamos se non habían visto cando subimos a esa roca. Ao final non viño ninguén.


Fixose de día, Recollimos as cousas e fomonos a seguir explorando cara arriba o monte, a medida que ibamos subindo encontramos campos de cultivo, e si roubamos un pouco que nunca ven mal, ao final do día chegamos a cima do monte que sorprendentemente tiña civilización. Decidimos escondernos de eles ata que fose de día, así que acampamos e fixemos gardas como no día anterior.

E foi na garda de Enrique onde un puebleiro acercouse a él, Enrique avisounos: despertamos rapidamente e saimos da tenda para ver o que acontecía, e si había un home cunhas roupas diferentes a dos homes que vimos no inicio da montaña este home : tiña armadura pero non tan boa como a dos romanos e tiña arma pero non tan boa coma a dos romanos.Este era él:




Era raro, empezabanos a falar e o entendíamos, era incrible, o empezabamos a falar nós e tamén nos entendía, sintiase ben XD, Él viu que non tiñamos pinta de castreños entón colleu confianza e ofreceunos unha casa onde durmir, en vez da tenda que por desconocida razón tiña Pedro, así que pudimos durmir nunha casa.

Levantamos pronto, e o castrexo presentounos ao pobo e nos enteramos de todo o que estaba acontecendo:habíamos viaxado no tempo, outra vez, esta vez nos situamos na Idade Antiga, nos tempos do gran Imperio Romano e a súa gran expansión polo mundo. Enrique, moi enterado no tema dixo que nos debíamos situar nos tempos no que o Imperio Romano estaba en Galiza e intentabase expandir toda a súa cultura, eso sí, eliminando a nosa, algúns foronse a cultura romana pero outros preferiron ser fiel a súa cultura e refuxiarse nun lugar onde os romanos non poderían ocupar, ese lugar era este, o monte Medulio.


"Madre mia. coa historieta que me acabas de contar",dixo Pedro. "Pero teño a extraña sensación de haber pasado por esto, asi que aunque parezca de outra galaxia, o mellor dito de outro tempo XD, creote".

Dedidimos axudar aos castrexos coas colleitas e estivemos todo o día: cooperando con eles, comendo con eles, ceando con eles e fumonos durmir onde durmimos o día anteior, ata ahí todo foi normal ata que despertamos, OS ROMANOS HABIAN CONSEGUIDO ENTRAR NO MONTE MEDULIO.






 
Estabamos perdidos, aparte de que empezaba a escasear a comida, os romanos habían conseguido superar o inicio do monte Medulio e xa empezaban a invadirnos, nós estabamos confusos pero os castrexos sabían perfectamente o que facer, non querían morir a máns de romanos e decidiron suicidarse eles mesmos.

Os castrexos empezaron a coller teixos, centenares de teixos e nos deron uns a nós. Nin eu, nin Pedro nin Enrique (aunque tiña unha lixeira idea) Os castreños decidiron comerse os texos e suidicidarse ali mesmo, porque mellor morir eles mesmos que os maten uns sucios romano.( se dieron la muerte con el fuego, la espada y el veneno que allí acostumbran a extraer de los tejos- Lucio Anneo Floro) Nos quedamos abraiados polo que acababa de acontecer,

Cando os romanos chegaron.... DESAPARECIMOS.




Este cartel é o exemplo do Monte Medulio, un monte onde comezou a GALIZA REBELDE, maña viaxaremos ao século XIX onde os galegos resisteronse a cultura dominante, os franceses Polo tanto este primer feito é o primeiro de moitos.

Quero romper o estereotipo de que en Galiza nunca ocorreu nada e que somos a zona máis atrasada de España, Porque cando España culturizouse rapidamente da cultura romana, Nós os galegos resistimos ata o final.

Esta historia, como a primeira, ten banda sonora aqui esta o link, é unha obra que participou no: V Certame Galego de Bandas de Música Populares. 

https://www.youtube.com/watch?v=PwjbTrPekus

Para min, aunque me doy cuenta que tengo un gallego muy malo XD, ha sido un honor descubrir este gran hecho que ha sido la GALICIA REBELDE, seguramente subire nuevas historias de mi, Pedro y Enrique que son las que mas me gustan hacer . MOITAS GRAZAS.









martes, 2 de febrero de 2016

CHEGOU O CORTO

O prometido é deuda, aquí vos deixo o corto onde participei:



A directora e a dona do blog: Nas Terras dos Androide VISITARLO!!!